اثر فعالیت ورزشی بر تغییرات آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا در موش های صحرایی نر سالم

مقدمه: آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا (hmw آدیپونکتین) فعال­ترین شکل هورمون آدیپونکتین است و کاهش آن با مقاومت به انسولین همراه است. هدف از پژوهش حاضر، مطالعه ی اثر یک دوره تمرین با سه شدت مختلف بر غلظت سرمی آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا بود. مواد و روش ها: 32 سر موش صحرایی نر 8 هفته ای از نژاد ویستار با میانگین وزن 50±185 گرم?انتخاب و به­طور تصادفی در سه گروه تجربی، تمرین با شدت زیاد (دویدن با سرعت 34 متر در دقیقه معادل 85%-80% حداکثر اکسیژن مصرفی)، تمرین با?شدت متوسط (دویدن با سرعت 28 متر در دقیقه معادل 75-70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، تمرین با شدت کم (دویدن با سرعت 20 متر در دقیقه معادل 55%-50% حداکثر اکسیژن مصرفی) و یک گروه شاهد قرار گرفتند. گروه­ های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته 5 روز و هر روز 60 دقیقه با شدت­ های تعیین شده روی نوار گردان با شیب صفر درجه به تمرین پرداختند. پس از 12 هفته تمرین، غلظت سرمی آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا و تستوسترون در حالت ناشتا در هر چهار گروه اندازه گیری شد. هم چنین، شاخص مقاومت به انسولین (homa) در تمامی گروه­ های پژوهش بررسی شد. یافته­ها: یافته های حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که غلظت سرمی آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا در گروه تمرین با شدت زیاد و متوسط پس از فعالیت ورزشی به ­طور معنی داری افزایش یافته است (05/0p<). هم چنین، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مشخص شد که بین غلظت آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا و شاخص مقاومت به انسولین homa (37/0-r=، 003/0 p=)، انسولین (46/0- =r، 008/0 p=) و تستوسترون (38/0- = r،03/0 p=) همبستگی منفی و معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که غلظت سرمی آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا در اثر فعالیت ورزشی افزایش می یابد و شدت تمرین در چگونگی پاسخ، متغیر مهمی است.